Najzabawniejszym i przy tym najciekawszym motywem filmu jest oczywiście ta nieoczekiwana zmiana miejsc Millie i Rzeźnika. Vince Vaughn nie jest najbardziej przerażającym mordercą we wszechświecie – chociaż z tym wzrostem i małymi oczkami potrafi być całkiem przekonujący – za to wypada po prostu doskonale jako nastolatka uwięziona w wielkim, męskim cielsku.
Na początku lat osiemdziesiątych John Landis odniósł ogromny sukces dzięki The Blues Brothers. Kolejnym projektem reżysera stał się An American Werewolf in London, krzyżówka komedii z horrorem. Następnym obrazem twórca powrócił do gatunku komedii. Historia, stanowiąca swoistą wariację na temat powieści Marka Twaina Książę i żebrak, przedstawia zamianę miejscami dwóch bohaterów – zamożnego maklera giełdowego (Dan Aykroyd) i sprytnego kanciarza z ulicy (Eddie Murphy) – sprowokowaną przez dwóch starszych właścicieli wielkiej korporacji (Ralph Bellamy oraz Don Ameche), którzy zakładają się (o dolara!), iż to nie miejsce urodzenia, a talent decyduje o umiejętnościach do zrobienia do głównych ról zatrudniono Richarda Pryora i Gene’a Wildera, a film miał nosić tytuł Black and White. Pryor jednak zrezygnował i jego rolę zaproponowano, będącemu wtedy tuż po sukcesie 48 Hours, dwudziestodwuletniemu Eddiemu Murphy’emu. Ten nie chciał, aby wszyscy widzieli w nim drugiego Pryora i odmówił współpracy z Wilderem. Do filmu zaproszono więc Dana Aykroyda. Obaj aktorzy dali się poznać jako bardzo dobrzy komicy w słynnym programie rozrywkowym Saturday Night Live (nadawanym do dzisiaj). Do obsady dołączyli ponadto, kojarzona przede wszystkim z horrorami Johna Carpentera (Halloween i The Fog), Jamie Lee Curtis, oraz Denholm Eliot, angielski wykonawca, najbardziej znany z roli dr Marcusa Brody’ego w Poszukiwaczach zaginionej odniósł ogromny sukces. Złożyło się nań kilka czynników – doskonale odtwarzający swoje role aktorzy, ciekawy i zaskakujący scenariusz, sprawna reżyserska ręka oraz bardzo dobra muzyka Elmera Bernsteina. Warto szczególnie zwrócić uwagę na Murphy’ego. Jego kariera zaczynała wtedy nabierać rozpędu. Rok po premierze opisywanego tytułu zrealizuje swój największy hit – Beverly Hills Cop, stanowiący kwintesencję oralnych popisów komika (nie brak ich również w Trading Places). Aykroyd i Murphy świetnie się rozumieli i stworzyli bardzo ciekawy duet – wszak obaj prezentują różne typy humoru. Nie można również pominąć faktu, iż udało się w filmie przemycić kilka prawd o życiu, naturalnie pod płaszczykiem czystej rozrywki, wszak Trading Places to produkcja mająca za zadanie rozerwać widza, a nie stawiać filozoficzne wpisyWspółpraca Johna Landisa z Aykroydem i Murphym nie skończyła się wraz z ostatnim klapsem na planie Trading Places. Z tym pierwszym reżyser nakręcił jeszcze trzy filmy – Spies Like Us, Susan’s Plan oraz Blues Brothers 2000. Natomiast czarnoskórego komika Landis zatrudnił przy Coming to America oraz Beverly Hills Cop III. Warto tu dodać pewną ciekawostkę – w tym pierwszym obrazie książę Akeem (w tej roli Murphy) wręcza dwóm spotkanym bezdomnym pieniądze. Nieszczęśnicy to dwaj staruszkowie z Trading Places – takie swoiste “mrugnięcie okiem” do uważnego zatem sięgnąć do klasycznej już komedii Landisa, która stanowiła ważny krok w karierze zarówno Eddiego Murphy’ego i Dana Aykroyda. Ci dwaj aktorzy (a także reszta obsady i ekipy realizacyjnej) stworzyła bardzo zabawne, a jednocześnie zawierające pewne prawdy, widowisko gwarantujące dobry humor po seansie (w jednej z włoskich stacji telewizyjnych Trading Places to film puszczany zawsze w okolicach Bożego Narodzenia). A czyż przede wszystkim nie tego wymagamy od komedii?Tekst z archiwum
Chociaż Polacy szanują i lubią Niemców, to ci stają się wobec nas coraz bardziej sceptyczni. To efekt naszej polityki.
Nic nie wprawia w tak dobry nastrój jak solidna porcja śmiechu przy świątecznym stole. Warto zatem sięgnąć po sprawdzone komedie o świętach Bożego Narodzenia. Oto nasz ranking najśmieszniejszych filmów. Święty Mikołaj, prezenty i choinka to świąteczny zestaw, który kojarzy nam się z magicznym czasem dzieciństwa. Do tego wyczekiwanie na pierwszą gwiazdkę, wigilijny stół i opłatek stanowią celebrację rodzinnego ciepła, do jakiej tęsknimy przez cały rok. Jednocześnie Święta Bożego Narodzenia to czas beztroski i dobrego humoru, dlatego podczas odpoczynku uwielbiamy sięgać po komedie, najlepiej takie, które spodobają się wszystkim domownikom, a do tego opowiadają o Świętach. Najlepsze świąteczne komedie pozwalają nam miło spędzić czas, odprężyć się, a jednocześnie spojrzeć z pewnym dystansem na towarzyszące przedświątecznym przygotowaniom zaaferowanie. Te filmy są jednocześnie zanurzone w magicznej czasoprzestrzeni kolędowania, świetlnych dekoracji i tradycyjnych pysznych potraw. Wszystko po to, by jeszcze mocniej poczuć urok i nadzieję Bożego Narodzenia. Najlepsze świąteczne komedie 1. Kevin sam w domu (Home Alone) – Chris Columbus Kevin sam w domu to oczywiście klasyka kina świątecznego i trudno z tym dyskutować. Jedni Kevina kochają, inni mają go już dosyć, jednak film w reżyserii Chrisa Columbusa z 1990 roku cieszy się w Polsce niesłabnącą popularnością. Głównym bohaterem komedii jest rezolutny ośmiolatek (Macaulay Culkin), który przez przypadek zostaje zmuszony do samotnego spędzenia świąt. Na dodatek jego domem interesuje się grasująca w mieście szajka włamywaczy. 2. Kevin sam w Nowym Jorku (Home Alone 2: Lost in New York) Kevin sam w Nowym Jorku to kontynuacja Kevina samego w domu. Świąteczna komedia powstała w 1992 roku. Tym razem odważny bohater musi stawić czoła samotnym świętom w wielkiej amerykańskiej metropolii. Co ciekawe, w tym popularnym filmie wystąpił przyszły prezydent USA, Donald Trump. 3. W krzywym zwierciadle: Witaj święty Mikołaju (Christmas Vacation) – Jeremiah S. Chechik Witaj święty Mikołaju (1989) to świetna komedia z serii filmów o amerykańskiej rodzinie Griswoldów. Clark Griswold (Chevy Chase), szczęśliwy mąż i ojciec dwójki dzieci, pragnie przygotować dla swojej rodziny niezapomniane święta. Jednak nic nie układa się po jego myśli. W filmie wystąpili między innymi Beverly D’Angelo, Johnny Galecki i Radny Quaid. 4. Ja cię kocham, a ty śpisz (While You Were Sleeping) – Jon Turteltaub Ja cię kocham, a ty śpisz to niezwykle ciepła, romantyczna komedia z 1995 roku w reżyserii Jona Turteltauba. Akcja filmu rozgrywa się w świątecznej scenerii. Lucy (w tej roli Sandra Bullock) darzy uczuciem nieznajomego mężczyznę, który codziennie kupuje bilet w metrze, gdzie dziewczyna pracuje jako kasjerka. Pewnego dnia, gdy wybranek kobiety wpada pod pociąg, Lucy ratuje mu życie. Mężczyzna zapada w śpiączkę, a jego rodzina bierze dziewczynę za jego narzeczoną. W roli dwóch kandydatów do ręki Lucy wystąpili Peter Gallagher i Bill Pullman. 5. Nieoczekiwana zmiana miejsc (Trading Places) – John Landis Nieoczekiwana zmiana miejsc to zabawna i mądra świąteczna komedia z doborową obsadą. Reżyserem filmu z 1983 roku był John Landis, który sięgnął po znany motyw „król żebrakiem”. Dwaj milionerzy wpadają na pomysł społecznego eksperymentu – doprowadzają do zamiany miejsc pomiędzy zamożnym managerem (Dan Aykroyd) i lokalnym bezdomnym (w tej roli Eddie Murphy). Ci jednak wspólnie postanawiają się zemścić. 6. Family Man (The Family Man) – Brett Ratner Family Man to kolejny świąteczny przebój filmowy z motywem zamiany ról. Oto bowiem zamożny biznesmen prowadzący samotne życie w czasie Bożego Narodzenia budzi się jako zwyczajny zjadacz chleba, a na dodatek posiadający żonę i dzieci. W Jacka Campbella wcielił się Nicholas Cage. W roli jego ukochanej wystąpiła zaś Tea Leoni. 7. To właśnie miłość (Love Actually) – Richard Curtis To właśnie miłość to typowa romantyczna komedia świąteczna z 2003 roku. Fabuła filmu obejmuje dziesięć różnych historii miłosnych, które rozgrywają się w okresie Bożego Narodzenia. Komedia posiada gwiazdorską obsadę, wystąpili tu między innymi Hugh Grant, Liam Neeson, Colin Firth, Emma Thompson czy Laura Linney. 8. Przetrwać święta (Surviving Christmas) – Mike Mitchell Przetrwać święta w reżyserii Mike Mitchella to zabawny i wzruszający film komediowy, który podkreśla, że święta to czas, gdy rodzina znaczy więcej niż największe sukcesy zawodowe i finansowe. Drew Latham (Ben Affleck) wydaje się spełnionym i szczęśliwym mężczyzną – na koncie posiada miliony i może sobie pozwolić na wszystko, czego zapragnie. Jest jednak coś, czego mu brakuje – to rodzina, której brak staje się dla niego szczególnie uciążliwy w święta. Postanawia więc wrócić w rodzinne strony i zapłacić pewnej rodzinie, by na okres świąt udawała jego prawdziwych krewnych. 9. Zły Mikołaj (Bad Santa) – Terry Zwigoff Zły Mikołaj (2003) Terry’ego Zwigoffa to zabawna historia o tym, w jaki sposób miłość może doprowadzić do przemiany nawet najbardziej zatwardziałego serca. Głównym bohaterem filmu jest niezbyt sympatyczny oszust (Billy Bob Thornton), który żyje z okradania galerii handlowych, wykorzystując do tego strój świętego Mikołaja. Spotkanie z małym chłopcem całkowicie odmieni jednak jego podejście do świata. 10. Holiday (The Holiday) – Nancy Meyers Holiday w reżyserii Nancy Meyers dostarcza widzom romantycznych uniesień. Bohaterkami świątecznej komedii są bowiem dwie atrakcyjne singielki, które w okresie Bożego Narodzenia postanawiają zamienić się domami. Nieśmiała Iris (Kate Winselet) z małego angielskiego miasteczka wprowadza się zatem do pięknej willi w Los Angeles. Natomiast Amanda (Cameron Diaz) ląduje na brytyjskiej, odciętej od świata prowincji. W filmie obok dwóch znakomitych aktorek pojawili się Jude Law i Jack Black. Udostępnij “10 najlepszych świątecznych komedii” swoim znajomym.
Dwaj starzy, zdziwaczali, bracia - magnaci finansowi, zakładają się o to w jakim stopniu człowieka kształtuje środowisko. W wyniku ich intrygi młody menedżer Louis Winthorpe III ląduje na bruku, a jego miejsce zajmuje oszust z murzyńskiego getta - Billy Ray Valentine. Nie przewidują jednak tago, że Billy i Louis mogą się dogadać
Można przeczytać setki książek i przerobić nieliczone filmy, mieć się za speca, któremu nie umknie absolutnie nic, bo codziennie przedziera się przez gąszcz informacji, a i tak pewnego dnia coś znienacka wychynie zza rogu i da po łbie. Owszem, na tym przecież polega urok obcowania z dziełami kultury, ale myślę o dość specyficznym doświadczeniu, które, jak pozwalam sobie bezpiecznie założyć, na jakimś etapie przeżył niejeden i niejedna z nas. Chodzi mi o dość specyficzną reakcję, którą można by streścić słowami: „Kurde, to istnieje tego sequel?”. Sam przeżyłem swojego czasu podobnie nieoczekiwane - i niekoniecznie wyczekiwane - olśnienie, dowiadując się, że istnieje, na przykład, kontynuacja „Chinatown” Romana Polańskiego (i to wyreżyserowana przez Jacka Nicholsona). Ale kino to jedno, a literatura drugie. Bo o ile nawet i autorski film rzadko kiedy należy do samego twórcy i hollywoodzkie studio może sobie robić z posiadanym tytułem i marką, co chce, z książkami nie jest przecież tak łatwo. Prawda?Sequel sequelowi nierównyNic bardziej mylnego, i tu czekają niespodzianki. Bo Ira Levin po latach napisał sequel „Dziecka Rosemary”, Robert Bloch pociągnął dalej losy Normana Batesa, a Joseph Heller powrócił po prawie trzech dekadach do głównego bohatera „Paragrafu 22”. Ale podobne rewelacje to jedno, jest ich cała masa, co, oczywiście, nie czyni ich ani trochę mniej zaskakującymi. Łączy je jednak to, że zostały napisane przez tego samego autora czy autorkę. A nie jest to reguła. Istnieje bowiem jeszcze inna grupa powieści, i to niekoniecznie, nazwijmy to, apokryficznych, które wyszły nie spod pióra oryginalnego pisarza/pisarki, ale namaszczonego oficjalnie są całe serie. Toć dopiero co Lee Child, czyli ojciec Jacka Reachera, od dawien dawna piszący przynajmniej powieść rocznie, ogłosił, że schedę przejmie po nim jego brat, przejmując nie tylko słynnego bohatera, ale nawet i równie słynne nazwisko. Jest to zjawisko może niezbyt powszechne, lecz niezmiennie ciekawe, bo pozwala nam postrzegać literackie dziedzictwo jako swojego rodzaju markę, istną, że też posłużę się wygodnym makaronizmem, franczyzę. Dana postać staje się swoistym znakiem towarowym, odkleja od pisarza i żyje własnym życiem. Toć przecież Robert Ludlum, klasyk literatury sensacyjnej, zdążył napisać jedynie trylogię o superszpiegu Jasonie Bourne’ie. Po jego śmierci Eric Van Lustbader, posiłkując się niekiedy pozostawionymi przez autora notatkami, wydał ich aż dwanaście. Oczywiście uprzednio pozyskując odpowiedni glejt od osób zarządzających prawami do spuścizny jest to istotne nie tylko z obiektywnych przyczyn prawnych. Bo o ile zaplanowany bodajże na dziesięć książek cykl „Millenium” rozpoczęty przez zmarłego Stiega Larssona nie mógłby być kontynuowany bez stosownych pozwoleń (pisarz i dziennikarz David Lagercrantz napisał kolejne trzy tomy), tak sytuacja ma się nieco inaczej, kiedy chodzi o wygaszone prawa autorskie. I Sherlock Holmes, i Piotruś Pan, i James Bond trafili już gdzieniegdzie (zależnie od kraju) do domeny publicznej, co nie wyrugowało jednak odautorskiej potrzeby ubiegania się o swojego rodzaju autoryzację. Stąd mamy „oficjalne” sequele prozy Doyle’a, Barrie’ego i Fleminga, oraz całe mnóstwo, no cóż, samowolek. Nie oznacza to wyższości pierwszych nad drugimi, lecz siłą rzeczy to na nich skupia się zainteresowanie. Ale przyjrzyjmy się bliżej wymienionym oddajcie, co kanoniczneWybrałem je nieco na chybił-trafił, choć kierując się ikonicznym charakterem każdej z owych postaci, uznając, że są one niejako reprezentatywne. Zanim napisano zarówno autoryzowany, jak i kanoniczny (jedno z drugim, jak się okazuje, nie jest tożsame, o czym za moment) sequel powieści Barrie’ego, czyli „Piotrusia Pana w czerwieni”, w 2005 roku wydano przyklepany przez londyński szpital dziecięcy na Great Osmond Street, któremu angielski pisarz przekazał prawa do swojej twórczości, prequel. Opowiadał on o młodości kapitana Haka, ale od razu podkreślono, że nie jest to rzecz kanoniczna. Różni autorzy brali się za bary z dziedzictwem Barrie’ego, najczęściej pisząc reinterpretacje oryginału lub jego retellingi, częstokroć poruszając przy tym tematy zdecydowanie nieprzeznaczone dla małoletniego czytelnika. Nic dziwnego, że szpital zdecydował się nieco tu posprzątać i zlecić napisanie rzeczonej powieści, lecz na niewiele się to zdało. Do dzisiaj regularnie ukazują się kolejne publikacje, częściej dla dużych niż dla małych. Czyli mamy tu, krótko mówiąc, do czynienia z próbami rozszerzenia czytelniczej grupy docelowej. A od siebie dodam, że bodaj najlepszą wariacją na temat pozostaje komiks Regisa Loisela, wydany przed laty także i u nas, zatytułowany, po prostu, „Piotruś Pan”, i utrzymany w iściedickensowskim Sherlockiem Holmesem sprawa jest równie ciekawa, bo już sam Doyle pisywał przy różnych okazjach opowiadania nienależące do ścisłego kanonu, a pastiszy, prequeli, sequeli i midqueli napisano tyle, że nie sposób nawet o nich opowiedzieć. Za paroma stały tuzy współczesnej światowej literatury, żeby napomknąć choćby o Michaelu Chabonie, Neilu Gaimanie i Stephenie Kingu, ale skupmy się na tych „oficjalnych”. Nie było ich znowuż tak dużo, bo strona internetowa prowadzona przez rodzinę Doyle’a podaje jedynie kilka zaakceptowanych przez siebie nazwisk pisarzy posługujących się licencją, między innymi są to Michelle Birkby, pisząca o przygodach pani Hudson i Mary Watson, eksplorujący młodość Holmesa pisarz Andrew Lane oraz bodaj najważniejszy z nich, bo bezpośrednio kontynuujący dzieło Doyle’a, Anthony Horowitz. Jego wydany kilka lat temu „Dom jedwabny” to nieodpowiedziana wcześniej przez Watsona sprawa, a powieść „Moriarty” analizuje konsekwencje śmierci Holmesa i tytułowego kryminalisty nad wodospadem Reichenbach. Horowitz, sprawnie naśladujący styl oryginału, wybrany został zresztą na kontynuatora dzieł Iana Fleminga i napisał dwie powieści z Jamesem Bondem. Przed nim sił próbowali i inni, pisano też o młodym Bondzie i o pannie Moneypenny, tym samym, tak jak i przy Holmesie, swoiście rozgałęziając markę i dostosowując ją do wymagań współczesnego nie widaćGeneralnie, patrząc z perspektywy merkantylnej, o to tutaj chodzi. O wykorzystanie dobrego pomysłu raz jeszcze, aby ten trafił do szerszego odbiory, kiedy już się nieco zużył. Powody artystyczne są, oczywiście, bardziej zróżnicowane, bo autorem może kierować towarzysząca od dawna, wypływająca z serca chęć przedłużenia żywotności lubianego dzieła, ambicja zmierzenia się z oryginałem, tudzież chęć poeksperymentowania z rzeczą dla popkultury istotną. Albo, rzecz jasna, nie mniej istotne motywy zarobkowe. Skutkować to może jednak rzuceniem nowego i świeżego światła na ograne motywy, tchnięcie nowego życia w, jakby się wydawało, dawno już uschniętego bohatera, ale i z drugiej strony eksploatować coś, co może i powinno zostać zapomniane; innymi słowy, resuscytację umarłego. Jakby nie było, popkultura remiksem swoich przygód doczekał się również Hercules Poirot (i to dopiero niedawno, Sophie Hannah pisze je od 2014 roku; do tej pory ukazały się trzy powieści), ale, o ile te można uznać za dość konwencjonalne i utrzymujące kurs wyznaczony przez oryginał, tak już kontynuacja „Dumy i uprzedzenia”, czyli „Śmierć przybywa do Pemberley”, wykonuje gatunkowy twist od obyczaju ku kryminałowi. Czyli tak też można. Ostatnią powieść Raymonda Chandlera dokończył za niego Robert B. Parker - i to prawie że bezszwowo - serię o Diunie ciągnął syn Franka Herberta, były też sequele „Rebeki”, „Wichrowych wzgórz” i „Ojca chrzestnego”, jedne oficjalne, inne niezupełnie, jedne lepsze, a inne gorsze. Jedno jest pewne: nic się nigdy naprawdę nie otwierająca: Kolumna z książek. Biblioteka Publiczna, Praga.#czytamwdomu #kupujeksiazki
Nieoczekiwana zmiana miejsc. Po premierze "Wszystko w rodzinie" w Teatrze Muzycznym. Źródło: „Gazeta Wyborcza - Trójmiasto” online Link do źródła. Wszystkie teksty Gazety Wyborczej od 1998 roku są dostępne w internetowym Archiwum Gazety Wyborczej - największej bazie tekstów w języku polskim w sieci.
★★★★☆Ocena : z 10 na podstawie 7571 głosyDwaj starzy, zdziwaczali, bracia - magnaci finansowi, zakładają się o to w jakim stopniu człowieka kształtuje środowisko. W wyniku ich intrygi młody menedżer Louis Winthorpe III ląduje na bruku, a jego miejsce zajmuje oszust z murzyńskiego getta - Billy Ray Valentine. Nie przewidują jednak tago, że Billy i Louis mogą się dogadać ...SzczegółyJęzyki : Ewe (ee-EE) - Polski (pl-PL). Wymiary : AVI 1440p WEB-DL. Czas trwania: 435 minut. Rozmiar pliku : 869 MB. Scenariusz: Uljana Abdaal. Twórca: Ameilia Juliusz. Montaż: Magaly Maycie. Muzyka: Brenton Amatul. Główne role: Vithushan Khazeema,Divit Neilas. Dystrybutor: Adirondack Pictures, Chernin Entertainment. Premiera: 11 października 1989. Kraj produkcji: Czarnogóra. Gatunek / Słowa kluczowe : Komedia, kobieca nagość, apteka. Scenografia: Delila Abanoub. Nieoczekiwana zmiana miejsc – Łotewskie filmy z 1932 roku w reżyserii Terriann Akanksha.[CDA] Nieoczekiwana zmiana miejsc 1983 Online Napisy PLWytwórnia: Vectrix. Produkcja: Nikhil Abhijot. Język: warajski. Gatunek: Western. Budżet: 666 933 030 USD. Kostiumy: Advika Caroline. Aktorzy : Aliyza Erman, Taite Bijou, Raffi Terrence. Zdjęcia: Pernell Oreofeoluwa. Reżyseria: Amaris Theresia, Arye Vonnie. Dochód: 181 195 603 USD. Zobacz takżeNieoczekiwana zmiana miejsc 1983 Filmweb ~ Nieoczekiwana zmiana miejsc 1983 Trading Places Dwaj przypadkowi ludzie padając ofiarą intrygi znudzonych bogaczy układają plan wyrafinowanej zemstyNIEOCZEKIWANA ZMIANA MIEJSC TRADING PLACES 1983 LEKTOR ~ NIEOCZEKIWANA ZMIANA MIEJSC TRADING PLACES 1983 LEKTOR Następne wideo anuluj Odblokuj dostęp do 8165 filmów i seriali premium od oficjalnych dystrybutorów Oglądaj legalnie i w najlepszej jakości Nie kupuj kota w worku Wypróbuj konto premium przez 14 dni za darmoNieoczekiwana zmiana miejsc – Wikipedia wolna encyklopedia ~ Nieoczekiwana zmiana miejsc ang Trading Places – amerykańska komedia filmowa z 1983 roku Opis fabuły Dwaj potentaci rynkowi – bracia Duke zakładają się o to czy środowisko społeczne ma wpływ na ukształtowanie jednostki Jednego ze swoich pracowników Louisa Winthorpea III spychają do nizin społecznych wrabiają go w Nieoczekiwana zmiana miejsc Trading Places film online ~ Nieoczekiwana zmiana miejsc TRADING PLACES 1983 komedia 12 75 10 Moja lista Moja lista Ocena 47 5 883 Ponad 7000 godzin najlepszej rozrywki Nieoczekiwana zmiana miejsc ~ Nieoczekiwana zmiana miejsc z brawurowymi rolami Eddiego Murphyego i Dana Aykroyda to dynamiczna produkcja pełna zaskakujących zwrotów akcji i świetnego humoru Bogaci bracia Randolph Ralph Bellamy i Mortimer Dukeowie Don Ameche prowadzą firmę która przynosi kolosalne zyski Znudzeni milionerzy zakładają się o to czy sukces jest wynikiem indywidualnych predyspozycji czy Nieoczekiwana zmiana miejsc Filmy na DVD na Allegro ~ Stan Nowy Rodzaj opakowania DVDbox Region producenta filmu Europa Opakowanie w folii Polska wersja językowa napisy Rodzaj wydania Wydanie pełne Tytuł Nieoczekiwana Zmiana MiejNieoczekiwana zmiana miejsc Niska cena na ~ Stan Nowy Rodzaj opakowania DVDbox Region producenta filmu Europa Opakowanie w folii Polska wersja językowa napisy Rodzaj wydania Wydanie pełne Tytuł Nieoczekiwana Zmiana MiejNieoczekiwana zmiana miejsc Oglądaj cały film online ~ Gdzie obejrzeć Nieoczekiwana zmiana miejsc Online Dwaj starzy zdziwaczali bracia – magnaci finansowi zakładają się o to w jakim stopniu człowieka kształtuje środowisko W wyniku ich intrygi młody menedżer Louis Winthorpe III ląduje na bruku a jego miejsce zajmuje oszust z murzyńskiego getta – Billy Ray ValentineNieoczekiwana zmiana miejsc cały film lektor PL YouTube ~ Nieoczekiwana zmiana miejsc znaleziony dzięki aplikacji zawartej na stronie 2aHTHNe Tagi Nieoczekiwana zmiana miejsc Online 2016 Cały Film
Plakaty do filmu Nieoczekiwana zmiana miejsc (1983) - Dwaj przypadkowi ludzie, padając ofiarą intrygi znudzonych bogaczy, układają plan wyrafinowanej zemsty.
FilmTrading Places19831 godz. 58 min. {"id":"8107","linkUrl":"/film/Nieoczekiwana+zmiana+miejsc-1983-8107","alt":"Nieoczekiwana zmiana miejsc","imgUrl":" przypadkowi ludzie, padając ofiarą intrygi znudzonych bogaczy, układają plan wyrafinowanej zemsty. Więcej Mniej {"tv":"/film/Nieoczekiwana+zmiana+miejsc-1983-8107/tv","cinema":"/film/Nieoczekiwana+zmiana+miejsc-1983-8107/showtimes/_cityName_"} {"linkA":"#unkown-link--stayAtHomePage--?ref=promo_stayAtHomeA","linkB":"#unkown-link--stayAtHomePage--?ref=promo_stayAtHomeB"} Dwaj starzy, zdziwaczali, bracia - magnaci finansowi, zakładają się o to w jakim stopniu człowieka kształtuje środowisko. W wyniku ich intrygi młody menedżer Louis Winthorpe III ląduje na bruku, a jego miejsce zajmuje oszust z getta - Billy Ray Valentine. Nie przewidują jednak tego, że Billy i Louis mogą się dogadać... nie starzeje się! starym dobry Landis! Przypomniałem sobie dzisiaj ten film po kilku latach i nadal ogląda się go super nic nie stracił ze swojego humoru i klimatu niezapomnianych lat 80 ten film to klasyka lat 80 podobnie jak Książę w nowym Jorku zresztą również tego samego reżysera uważam ze ... więcej Aktorzy trafieni w dychę, element rewanżu, humor - jeden z najlepszych filmów z Eddym! Produkcje takie jak ta potrafią znakomicie budować świąteczną atmosferę i tworzyć przepiękny radosny nastrój, pobudzają uczucie nostalgii i sentymentu do lat dzieciństwa, a nade wszystko przypominają o tym jak wspaniałym przeżyciem są dla każdego z nas Święta ... więcej I piersi Jamie Lee Curtis.....Poza tym świetna,zabawna historia z morałem. Jeden z najlepszych filmów Johna Landisa.
. 573 188 718 519 661 354 458 574
nieoczekiwana zmiana miejsc cały film
